گفتگو با یکی از کارگران
مهر کام پارس ایران خودرو !

کامران پایدار: سلام و خسته نباشید، مایلم قبل از هر چیز از پایان سال و دستمزدها شروع کنم. حکومت و شورای عالی کارش مبنای دستمزد کارگران در سا ل 1389 را 303 هزار تومان اعلام کرده اند. گفته اند اما و اگری در آن نیست، تجدید نظر هم نخواهند کرد. آیا این مبلغ پاسخگوی نیاز زندگی کارگران هست، مبنای محاسبه چه بوده و با توجه به افزایش گرانی و تورم در سال جدید چه پیامدهایی خواهد داشت؟

کارگر مهر کام پارس: مشکل دستمزدهای پایین و حتی نپرداختن آن از مشکلات اصلی ما کارگران است. اینها کارگر را به نابودی و فقر مطلق کشانده اند. خودتان قضاوت کنید در همین تهران خراب شده برای اجاره یک آپارتمان 30 متری در حاشیه و اطراف و جنوب شهر حداقل باید ماهی 150 تا 200 هزار تومان کرایه داد. این بماند. دیگر هزینه های زندگی چی؟ از خورد و خوراک و پوشاک و لباس، تا بیماری و بهداشت و ... چقدر میشود. من فکر میکنم ملاک دولت و سرمایه دارها برای محاسبه دستمزدها فقط در حدیست که ما زنده بمانیم تا دوباره فردا در خدمتشان باشیم. روز از نو و روزی از نو تا برایشان ثروت بیشتری تولید کنیم تا بیشتر تحقیرمان کنند٬ تا بیشتر گرسنگی و محرومیت را به خانواده هایمان تحمیل کنند. چرا باید فقط حکومت و پولدارها قانون کار و میزان دستمزدها را تعیین کنند و بنویسند؟ پس ما این وسط چکاره ایم؟ اگر شما برای خرید یک بیسکویت یا نوشابه به سوپری در محلتان مراجعه کنی قیمتش را تعیین کرده اند. میگویند اینقدر. و حالا من که در این میان فروشنده نیروی کار، جوانی و عمر و سلامتیم هستم چرا باید دیگران برایم تعیین کنند که چقدر می فروشم و چقدر نیا ز دارم؟

این کلاهبرداری و دزدی و جنایت آشکار است. آخر با 300 هزار تومان در کدام ناکجا آباد میشه زندگی کرد؟ آیا آخوندها، نمایندگان مجلس، پاسدارای آدم کش و ... آیا اینها هم با ماهی 300 هزار تومان زندگی میکنند؟ آیا اینها هم مانند ما از صبح تا شب کار و تولید مفید انجام میدهند یا دستشان به خون جوانان مردم آغشته است؟ تجدید نظر که نمیکنند هیچ٬ من فکر میکنم در سال جدید با اجرای طرح یارانه ها و نقشه های جنون آمیزی که دارند اوضاع قطعا بدتر خواهد شد .

کامران پایدار: سال پیش عده ای از فعالین کارگری تومار نوشتند، به دستمزدها اعتراض کردند٬ نتیجه چه شد؟ به نظر شما را ه حل چیست؟

کارگر مهر کام پارس: ما اول باید تکلیف خودمان رو روشن کنیم. بحث من این است میخواهیم به خودمان دلخوشی بدهیم٬ خودمان رو سرگرم کنیم یا نه واقعا میخواهیم کاری کرده باشیم و نتیجه بگیریم. 30 سال میشه  این حکومت هر کاری دلش خواسته کرده و با هیچ سحر و جادو جنبلی هم از خر شیطان پایین نخواهد آمد. خیالتان راحت باشد. پارسال بر سر افزایش دستمزدها تومار نوشتند٬ عده ای هم امضا کردند٬ آخرش ما که نفهمیدیم چه شد. اگه شما نتیجه ای دیدید ما رو هم خبر کنید. اسالو و سندیکای واحد میگند بابا خواسته های ما اصلا صنفیه ربطی به سیاست و حکومت نداره ببین چکارشان کردند. حالا شما میخواهی با یک ورق کاغذ و چند تا امضا این حکومت رو که 30 ساله آدم میکشه رو به سر عقل و انسانیت بیاوری؟ این شدنی نیست. همین شرکت مهر کام خودمان اگر در اجرا و تحویل بعضی سفارشات٬ اگر فقط چند ساعت تاخیر کنه٬ میدانید ایران خودرو دهها میلیون تومان ضرر خواهد کرد. شاهرگشان اینجاست. قدرت ما هم همینجاست. کافی است ما بتوانیم به شکل منطقی و درستش کار را بخوابانیم و تعطیل کنیم. خواهش و تمنا و نامه نویسی هم نیازی نیست. ببین چطور تسلیم خواهند شد. مثل اینکه بد هم نگفته اند: بیدلی در همه احوال خدا با او بود او نمیدیدش و از دور خدایا میکرد! خلاصه کلید کار، تصمیم و قدر ت در دست خود ماست. اگر بخواهیم.

کامران پایدار: حالا که تصمیم و قدرت در دست خود کارگران است پس مشکل کجاست پس چرا اقدامی نمیشود؟

کارگر مهر کام پارس: این مسئله جوانب زیادی دارد. بیکاری وحشتناک و گسترده در جامعه، فقر زیاد، سرکوب و سانسور، قراردادهای سفید و موقت کار، اخراج های فوری و... همه اینها هر کدام به نوبه خودش نقش و تاثیر دارد که ما متفرق باشیم. تا پراکنده و متفرق هستیم البته اوضاع همین هم نیست بلکه بدتر هم خواهد شد. این جانوران حق زندگی و زنده ماندن را از ما و خانواده هایمان گرفته اند٬ نابودمان کرده اند. فقط راه خوشبختی و نجاتما ن یک چیز است و آن اينکه بتوانیم بر این مشکلات غلبه کنیم. خودتان فکر کنید زمانی که حتی کارگران یک ساعت کار را تعطیل می کنند چه لرزه ای بر جانشان می افتد و ...

کامران پایدار: شیفتهای کاریتان چه شد؟ چند ماهیست 2 شیفته کار میکنید. با پایان سال تکلیف 2 شیفت کاری چه خواهد شد؟

کارگر مهر کا م پارس: قبلا کارمان 3 شیفت 8 ساعته بود. این چند ماه که کارمان با زور و فشار دو شیفت 12 ساعته شده خیلی سخت و سنگین است. 12 ساعت در کارخانه٬ دو سه ساعت هم ایاب و ذهاب تا محل کار٬ چند ساعتی هم در خواب و خستگی در منزل البته با جیب خالی و شرمندگی در برابر خانواده. هنوز تصمیمی برای بازگشت به دو شیفت کاری به روش قبل گرفته نشده. فکر میکنم حضرات بدشون نیامده، اینطوری بیشتر حال میکنن و پول بیشتری به جیب میزنند .

کامران پایدار: هفته پیش مجمع عمومی سهامداران تشکیل شد. جریان چی بود، به کجا ختم شد؟

کارگر مهر کام پارس: جریان هیچی نبوده و به هیچ کجا هم ختم نشده و پا در هوا به امید امام زمان رها شده. این بیشرفها در سال 82 آمدند مبلغ 300 هزار تومان سهام از قرار هر سهم 600 تومان را با زور و عوامفریبی به کارگران فروختند. همان موقع منتی هم بر سر ما گذاشتند که آره هر سهم را به ما کارگران با 200 تومان تخفیف فروخته ایم. میگفتند به کارفرماها سهمی 800 تومان فروخته اند. البته بعدا معلوم شد دروغه. قرار بود این 300 هزار تومان را قسطی بپردازیم اما به سال نکشیده همه را یکجا و نقدی از حقوقمان برداشتند. در این 6 سال هم یک یا دو بار هر دفعه 25 تا 30 هزار تومان بعنوان سود سهام به ما داده اند و حالا با ورشکستگی ایران خودرو و هزار بدبختی که خودشان به بار آورده اند سهام 600 تومانی در بورس به 80 تومان هم رسیده. این یعنی هیچی دیگه، پولهای ما باد هوا وحوش سرمایه داران شده و دود شد و هوا رفت. مجمع میخواد چکار کنه من نمیدانم .

کامران پایدار: با فرا رسیدن پایان سال از هم اکنون موج گسترده اخراجها و بیکارسازیها شروع شده  وضعیت در مهر کام پارس چگونه است؟

کارگر مهر کام پارس: ما هر ساله شاهد اخراج و تعدیل هستیم. چندی پیش شایع شده بود حدود 1000 نفری را اخراج میکنند اما هنو ز قطعی و مشخص نیست. آنچه مسلم است حتما تعدیل و اخراج خواهیم داشت. تعدادی از نیروها حتی با داشتن چندین سال سابقه کار در اینجا هنوز روزمزدی هستند. اینها بیشتر در لبه تیغ اخراج هستند.

کامران پایدار: اخیرا نحوه محاسبه و پرداخت ساعات اضافه کار اجباریتان در ایام تعطیل تغییر کرده، چرا، چطور شده؟

کارگر مهر کام پارس: در تمام ایام تعطیل با توسل به زور و تهدید به اخراج ما را به سر کار میکشند. تا قبل از این مبلغ اضافه کاری در روزهای تعطیل 5/1 برابر مبلغ روزهای عادی محاسبه و پرداخت میشد. حالا لطف نموده و کرم بخشی کرده اند. کار در روزهای تعطیل دیگر هیچ تفاوتی با روزهای عادی ندارد. تعطیلات را هم عین روزهای عادی محاسبه و پرداخت میکنند. البته آنهم با کار شکنی، با جر زنی و با تاخیر. *